ชีวิตน้องใหม่

                       จากที่เรียน จบการศึกษาขั้นพื้นฐานแล้ว แต่ละคนก็ต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่อแต่ละคณะและมหาวิทยาลัยที่ตัวเองอยากไปศึกษาแต่ละคนก็ต้องจากไกลจากต่างแดนต่างถิ่นของ     ตัวเองที่อยากไปศึกษาต่อ และแน่นอนที่จะต้องพบปะกับเพื่อนต่างถิ่น อยู่ในรั้วของมหาวิทยาลัย มันก็จะแตกต่างจากโรงเรียนบ้าง แต่ยังไงๆก็คงต้องเดินต่อไป

 

                           ตัวของดีฉันเองตอนแรกไม่เคยคิดเลยว่าจะมาเรียนมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงรายเพราะมันไกลจากบ้านมากและพ่อแม่ก็ไม่อยากให้มา แต่พออธิบายให้ท่านก็ไม่ว่าอะไร ก่อนที่ดิฉันตัดสินใจมาเรียนที่มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย ดิฉันได้ลงเรียนคณะวิทยาศาสตร์ สาขาอาชีวะอนามัยและความปลอดภัย แต่พอคิดไปคิดมาคณะนี้สาขานี้มันยิ่ง จะทำให้ฉันเครียดไปใหญ่เลย เพราะดิฉันรู้ว่าว่าการเรียนวิทย์มันยากมากพอสมควรจากประสบการณ์ที่จบสายวิทย์มาจากเดิม ดิฉันเลยเปลี่ยนเป็นเรียนนิเทศศาสตร์ สาขาการสื่อสารสื่อใหม่และมัลติมีเดีย จากที่รู้ๆกันอยู่ว่าทำไมชื่อของดิฉันอยู่เป็นคนสุดท้ายของห้องนิเทศาสตร์ สื่อใหม่ เพราะว่าดิฉันมาเปลี่ยนคณะตอนจ่ายค่าเทอม ดิฉันเป็นเด็กซิ่วค่ะ ซิ่วมาจากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา ภาคพายัพ เชียงใหม่ คณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมโยธาสาเหตุที่ซิ่วคือคณะนี้เป็นคณะที่ ดิฉันกดดันมาก อย่างแรกเป็นผู้หญิงคนเดียวในห้อง สองรับน้องโหดแต่ก็ผ่านการรับน้องแล้ว สามค่าเทอมแพง คือทางบ้านค่อนข้างยากจน พ่อแม่หาเช้ากินค่ำ เหตุผลที่ซิ่วก็ มีแค่นี้ค่ะ การรับน้องที่มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย โดยเฉพาะคณะนิเทศศาสตร์ เป็นการรับน้องที่สนุกสนานมาก แต่มันก็ดีไปอีกแบบ เพราะทำให้ดิฉันได้เจอเพื่อนหลายคน ที่เข้ามาเรียนคณะนี้หรอเพื่อนต่างคณะได้รู้ว่านิสัยแต่ละคนเป็นยังไง เพื่อนๆพี่ๆสื่อใหม่น่ารักทุกคนค่ะ ดิฉันคิดไม่ผิดเลยที่ดิฉันมาเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ แม้มันจะไกลจากบ้าน แต่มันก็ทำให้ดิฉันรู้ว่าแท้เป็นยังไง และได้รู้ถึงรุ่นพี่แต่ละคนที่ทำให้พวกน้องๆมีความสุขสนุกสนาน ดิฉันรู้ค่ะว่าพี่ๆเค้ามีความตั้งใจมาก เพื่อให้พวกดิฉันมีความรัก มีความกล้าแสดงออก มีความสนุกสนานต่อกัน

     ไม่ว่าจะเรียนที่ไหนคณะอะไร มันก็ยากไปด้วยกันหมด เฉพาะนั้นก็ควรจะตั้งใจเรียน และพายายามไม่ขาดเรียนถ้าไม่จำเป็น เพราะการขาดเรียนไม่เข้าเรียนมันอาจส่งผลก่อให้เราไม่ถึงจุดมุ่งหมายที่เราฝันไว้